Dostęp budowlany – co to takiego?
Dzwonię do firmy zajmującej się szkoleniami do pracy na wysokości i słyszę w słuchawce „ dostęp budowlany”, zaczynam wątpić czy dobrze się dodzwoniłem, o co chodzi ❓
- dostęp budowlany
- szkolenie z bezpiecznej pracy na wysokości
Co brzmi krócej? Odpowiedź jest raczej oczywista: Dostęp budowlany. Dlatego od dłuższego czasu w pewnych kręgach przyjęła się właśnie ta nazwa, na określenie szkoleń z zakresu bezpiecznej pracy na wysokości. Jest to krótsza nazwa, którą łatwiej jest się posługiwać jak i umieszczać na stronie internetowej, czy w ogłoszeniach.
Faktem jest też to, że większość tych szkoleń realizowana jest na rzecz osób pracujących w budownictwie, choć w ostatnich latach nie jest już tak wyraźny ten podział.
Dlatego jeśli macie pomysł na nazwę tego rodzaju szkoleń, zapraszam do komentowania.
Jednak wracając do sedna, czym jest to szkolenie?
Na początek przytoczę zapis Kodeksu Bezpiecznej Pracy Na Wysokości, którego miałem zaszczyt być współtwórcą. Kodeks ten odnosi się do wymagań dotyczących szkoleń:
SZKOLENIA Z ZAKRESU PRACY NA WYSOKOŚCI BEZ TECHNIK DOSTĘPU LINOWEGO:
- Minimalny zakres szkolenia podstawowego z zakresu pracy na wysokości (z wyłączeniem technik dostępu linowego) powinien obejmować część teoretyczną i praktyczną.
- Minimalny zakres części teoretycznej szkolenia podstawowego (z wyłączeniem technik dostępu linowego) przy pracy na wysokości powinien obejmować:a. zagrożenia związane z pracą na wysokości;
b. zasady oceny ryzyka zawodowego i metod jego ograniczania;
c. znajomość podstawowych przepisów prawnych w zakresie bezpieczeństwa pracy na wysokości;
d. podstawową wiedzę na temat dokumentacji wymaganej podczas prac z uwzględnieniem planu pracy oraz planu ewakuacji;
e. dobór, dopasowanie i zastosowanie wyposażenia do pracy na wysokości;
f. zasady inspekcji, konserwacji i utylizacji sprzętu do pracy na wysokości;
g. rodzaje, wybór i sprawdzanie punktów kotwiczących;
h. podstawowe techniki: praca w ograniczeniu, pozycjonowanie i praca ze sprzętem wyhamowującym upadek;
i. zasady postępowania w przypadku zawiśnięcia (siły działające podczas powstrzymywania spadania, nietolerancja wiszenia);
j. właściwości i ograniczenia sprzętu ewakuacyjnego i ratunkowego. - Minimalny zakres części praktycznej szkolenia podstawowego (z wyłączeniem technik dostępu linowego) przy pracy na wysokości powinien obejmować:
a. dobór, zakładanie i dopasowanie środków ochrony indywidualnej;
b. zasady inspekcji przed i po użyciu środków ochrony indywidualnej;
c. zasady konserwacji i utylizacji sprzętu do pracy na wysokości;
d. rodzaje, wybór i sprawdzanie punktów kotwiczących;
e. obsługa sprzętu ochronnego;️
f. praktyczne wspinanie się po drabinach przy użyciu mocowanych na stałe wertykalnych systemów bezpieczeństwa;
g. praktyczne wspinanie się po drabinach przy użyciu amortyzatora bezpieczeństwa z podwójną linką;
h. stosowanie urządzeń samohamownych;
i. tymczasowe poziome linki bezpieczeństwa
j. działania ewakuacyjne i ratunkowe z uwzględnieniem ratowania pracownika podwieszonego po upadku z wysokości, który znajduje się w zasięgu. - Szkolenie podstawowe dotyczy pracowników, którzy:
a. wchodzą, schodzą i wykonują prace na wysokości;
b. wykorzystują punkty kotwiczenia w dojściach i na stanowiskach pracy;
c. poruszają się w pionie oraz poziomie pomiędzy punktami kotwiczącymi z zachowaniem ciągłości asekuracji;️
d. stosują sprzęt do pozycjonowania w pozycji roboczej (bez dostępu linowego);
e. podejmują podstawowe próby ratunkowe w stosunku do osób zawieszonych po upadku z wysokości. - Czas szkolenia podstawowego powinien wynosić minimum 16 godzin, natomiast czas szkolenia okresowego minimum 8 godzin.
- Szkolenia podstawowe i odświeżające powinny obejmować zagadnienia teoretyczne i praktyczne. Część praktyczna powinna wynosić co najmniej 8 godzin w przypadku szkolenia podstawowego i co najmniej 6 godzin dla szkolenia okresowego.
- W części praktycznej szkolenia na jednego instruktora powinno przypadać nie więcej niż 6 uczestników, natomiast w części teoretycznej nie więcej niż 10 uczestników.
- Po ukończeniu szkolenia uczestnicy powinni posiadać wiedzę teoretyczną i umiejętności praktyczne potrzebne do stosowania wykorzystywanego przez nich sprzętu niezbędnego do pracy na wysokości.
- Szkolenie powinno być przeprowadzone w sposób udokumentowany i być zakończone weryfikacją zdobytej wiedzy.
- W przypadku wykonywania pracy na wysokości o wyższym poziomie zaawansowania, w szczególności na konstrukcjach kratowych, w przestrzeniach zamkniętych, dachach o spadkach powyżej 20%, konieczne jest rozszerzenie zakresu szkolenia.
- Zalecane jest przeprowadzenie szkolenia podstawowego przy pracy na wysokości dla pracowników mających związek z pracą na wysokości, ale bezpośrednio jej nie wykonujących, w szczególności pracowników służb BHP oraz kadry zarządzającej. W tym przypadku nie jest wymagane odbycie części praktycznej szkolenia.
- Szkolenie okresowe powinno odbyć się co najmniej raz w roku dla pracowników wykonujących prace na wysokości i co najmniej raz na 3 lata dla osób kierujących pracami i organizatorów pracy.
- Szkolenia powinny być prowadzone przez osobę kompetentną.
- W zależności od specyfiki wykonywanej pracy na wysokości może wystąpić konieczność rozszerzenia minimalnego zakresu szkolenia podstawowego o specyficzne elementy związane z dostępem do miejsca wykonywania pracy, procedury ewakuacyjne i/lub akcje ratownicze.
- Prace w przestrzeniach zamkniętych, wiążące się ze wspinaniem po konstrukcjach kratowych lub pracą na stromych dachach wymagają dodatkowych specjalistycznych szkoleń.
Jak widzicie zapisy Kodeksu Bezpiecznej Pracy Na Wysokości świetnie określają podstawę programową i kładą szczególny nacisk na praktykę, dodatkowo dając nam pole manewru na wprowadzenie dodatkowych elementów zależnych od specyfiki pracy, np.:
- praca na masztach,
- praca na dachach płaski lub skośnych,
- praca na rusztowaniach,
- praca przy montażu konstrukcji,
- praca na słupach,
- praca na kratownicach.
Takie szkolenie jest dla każdego, kto w swojej pracy zawodowej styka się z koniecznością pracy na wysokości. Ma konieczność zakładania szelek bezpieczeństwa, które przecież trzeba przymocować przy pomocy linki bezpieczeństwa do punktu, który posiada odpowiednią wytrzymałość, najlepiej aby był to punkt kwalifikowany o znanej określonej wytrzymałości, minimum zgodny z normą 795.
